Energia płynie z synchronizacji i jest zawsze do wzięcia, gdy ludzie spotykają się ze sobą i posługują się dialogiem. Bogactwo każdej sytuacji polega na tym, że zawiera ona w sobie o wiele więcej przygotowanych możliwości, niż sami zakładamy. Gdy jesteśmy zsynchronizowani, wtedy nie mamy wątpliwości, że jesteśmy właściwi tacy, jacy jesteśmy. Kiedy jesteśmy w synchronii, zużywamy najmniejszą potrzebną ilość energii, aby wyprodukować największe możliwe rzeczy, w możliwie najkrótszym czasie. Kiedy się dostroimy, możemy doświadczyć czegoś bardzo prawdziwego w relacji. Paradoks dialogu i synchronii polega na tym, że ona bez niego jest trudna do utrzymania, a on bez niej traci na bogactwie swoich możliwości.
wstecz